Dames en heren, Ik wil het graag 20 minuten met u hebben over ‘de overheid en haar burgers’. Ik weet het, het zou logischer zijn om te spreken over ’de burgers en hun overheid’. De overheid laat zich immers omschrijven als ‘de personen, de lichamen aan wie de burgers het gezag hebben toevertrouwd’. En toch kies ik bewust voor die omgekeerde titel, omdat de overheid tegenwoordig gebiolog
De nationale politie is voorlopig op een drama uitgelopen. Op het moment dat 65.000 politiemensen geen idee meer hebben waar ze aan toe zijn, stapt de hoogste baas Gerard Bouman op. Omdat een ander type leiderschap op dit moment nodig zou zijn. Het is de vraag of dat al niet eerder het geval was. In een interview in de Volkskrant mag Bouman het boetekleed aantrekken. Hij doet h
Er was eens een Waddenfonds van 800 miljoen. De helft van het geld is al weg. Nu luidt de directeur de noodklok in het Friesch Dagblad. Niemand weet wat we met het geld moeten doen, maar het wordt wel uitgegeven. Over 12 jaar is het op. Het komt me allemaal pijnlijk bekend voor. Zelf heb ik op het Ministerie van VROM nog twee jaar aan dit dode paard mogen trekken. Met weinig su
Het kabinet wil het lokale belastinggebied met 4 miljard vergroten. Het gaat om een verschuiving. Wat er aan lokale belastingen bijkomt, gaat er aan inkomstenbelastingen weer af. De burger wordt er dus niet minder van. Maar wie wordt er beter van? Ik geef een paar overwegingen. Het klinkt mooi: de lokale democratie wordt versterkt als gemeenten verantwoordelijk zijn voor hun eigen inkom
“Zou je hen willen vertellen wat de bestuurskunde voor jou zelf betekent?” De collega is aardig en je kan hem niets weigeren. Hij zoekt een manier om een mooie invulling te geven aan het allerlaatste college van onze ‘deeltijdstudenten’. Ik zeg toe. Ik krijg er geen spijt van, maar ik krijg het wel benauwd. Het verhaal moet dus gaan over ‘de bestuurskunde en mij’. En ik weet al jaren dat die re
In 2006 brachten het CPB, het MNP en het RPB, drie van de vier toenmalige planbureaus) een belangrijke scenariostudie uit. Welvaart en leefomgeving. Over de ruimtelijke toekomst van Nederland in de brede zin van het woord. Ik mocht de nieuwe studie in Diligentia in Den Haag presenteren. Het werd eieren-lopen. De drie planbureaus waren er jaren mee bezig geweest. Over elke letter en vooral over
Armoede en armoedeval De opdracht aan de commissie was tomeloos saai, het eindresultaat staat me nog steeds voor de geest. Ergens halverwege de jaren 90 werd ik voorzitter van een interdepartementale commissie die zich moest buigen over de ‘harmonisatie van het inkomensbegrip bij de inkomensafhankelijke regelingen’. Ik begrijp nog steeds niet helemaal waarom ik aan dat
Je hebt een mooi essay geschreven over de PvdA [De PvdA staat met transactiedenken eigen waarden in weg]. Het is een integere zoektocht. Je vraagt je af hoe de partij e
Wie, zoals ik, regelmatig vertoeft te midden van medewerkers van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu, kijkt niet meer op van het woord ‘adaptief’. Sinds een paar jaar moet alles adaptief en doen we alles adaptief. Ik ben daar blij mee. Niet met die hype, maar wel met dat streven naar adaptief beleid. Wat is adaptief beleid? Er zijn veel definities. Ze komen er allemaal op neer dat je je
Op zoek naar houvast in het departement Het overkwam me drie keer in de tijd dat ik Chief Scientist was. Dat één of twee collega’s mijn kamer binnenkwamen om eens met me te praten over hun ‘kennisnota’. In drie jaar tijd was blijkbaar op drie plekken binnen het departement de behoefte opgekomen om een kennisnota te schrijven. En in alle gevallen meende men dat de Bestuu
Hoe komt beleid tot stand? Het lijkt soms helder, bijna simpel. Laten we de ruimtelijke ordening eens als voorbeeld nemen. Gemeenten hebben daarin een belangrijke rol. Hun bestemmingsplannen zijn de enige plannen die de burgers (in ruimtelijk opzicht) binden. Burgers mogen niet bouwen waar het bestemmingsplan dat verbiedt. Het bestemmingsplan wordt vastgesteld door de gemeenteraad. Een soms lan
n het voorjaar van 2014 was ik uitgenodigd om met de ambtelijke top van het departement van Infrastructuur en Milieu en andere genodigden te praten over de toekomst van dat departement. De secretaris-generaal, Siebe Riedstra, heette ons welkom. Hij presenteerde zijn gedachten over zijn departement, dat enkele jaren geleden was ontstaan uit een fusie tussen de departementen van VROM en V&W. Volk
Stel dat je een departement beter wilt laten functioneren. Misschien denk je dan wel dat de minister beter en sneller moet worden bediend. Misschien denk je dat het departement beter moet samenwerken met maatschappelijke partners. Of misschien denk je dat het departement meer zicht moet krijgen op de toekomst. Niemand kan daar tegen zijn. Toch zal je al snel merken
Je hoort het tegenwoordig gelukkig minder vaak: “Iedereen heeft zijn eigen waarheid”. Ik vond dat nooit zo’n prettige uitdrukking. Ik begrijp heel goed dat iedereen de werkelijkheid met zijn eigen bril beziet, maar als iedereen zijn eigen waarheid zou hebben, is alles waar en heeft een gesprek over die werkelijkheid nog maar weinig zin. Veel erger: ook onderzoek doen naar de sociale werkelijkhe
Als Chief scientist op het Ministerie van VROM ben je niet alleen hofnar, je bent ook boomhutbewoner. Mooi uitzicht op al die beweging. Vele interessante en boeiende zaken gingen aan me voorbij. Maar soms ook hele bizarre en verhelderende. Zo bleken in de drie jaar dat ik daar zat drie directies bezig met het schrijven van een kennisnota voor het hele departement. Vanzelfsprekend zonder dat ze
