Ze vielen op hetzelfde moment op de mat. Het blad van Natuurmonumenten en het ledenblad van de PvdA. Ja, beetje ouderwets, al dat papier. Het viel me op dat de twee bladen nauwelijks in karakter verschilden. Het blad van Natuurmonumenten krijg ik omdat ik zo af en toe wat geld overmaak. Het blad van de PvdA krijg ik omdat ik zo af en toe wat geld overmaak. Het is een geste van Natuurmonumenten en het is een geste van de PvdA voor al die mensen die hen steunen. Ze willen iets terug doen. Laten horen dat ze dat geld goed kunnen gebruiken.
Het niveau van beide bladen is overigens nogal verschillend. Het blad van Natuurmonumenten is informatief. Het verhaalt over allerlei gebieden die onder ‘ons’ beheer vallen. De artikelen nodigen duidelijk uit om zo’n ‘eigen’ gebied eens te bezoeken. Ik geef toe: daar komt het nooit van. Maar ik leer in het laatste nummer ook veel over de wolf. En over al die plekken waar de natuur wordt bedreigd. Wat me vooral opvalt: ze weten een toon te vinden die me aanspreekt en die wellicht al die hoogopgeleide donateurs van Natuurmonumenten aanspreekt. Overigens: ook zonder dat blad was ik donateur geweest, maar toch is het goed om te merken dat ze me blijkbaar als donateur waarderen.
Ik neem aan dat de leden van de PvdA niet minder hoogopgeleid zijn. Toch heeft het blad van de PvdA een heel andere toon dan het blad van Natuurmonumenten. De leden worden toegesproken, alsof het verheffingsideaal alleen nog betrekking heeft op de eigen leden. Bovendien staat er werkelijk niets van belang in het blad. De nieuwe voorzitter spreekt ons aan met “lieve leden”, en vult haar kolom verder met de ergste platitudes. Verder mogen we een dagje mee op pad met onze partijleider Ploumen. Het aardigste is nog een interviewtje met Frans Timmermans, maar ook daarin staat niks nieuws voor wie eenmaal in de maand een krant leest. Er staat gewoon niets in dit blad.
Maar wat echt erg is: dat die vergelijking tussen die twee bladen zich opdringt. Alsof ook het blad van de PvdA alleen maar bedoeld is om iets terug te doen voor mijn donatie. Maar ik ben geen donateur van de PvdA om de Nederlandse politiek een heel klein beetje te ondersteunen. Ik ben lid van de PvdA om politiek actief te zijn, om het debat te voeren of op zijn minst het debat in de partij te volgen. In het blad van Natuurmonumenten verwacht ik geen debat over de wolf, maar in het blad van de PvdA verwacht ik een debat over de eigen koers. Het tegendeel is het geval. Het partijblad van de PvdA wordt volgeschreven door tekstschrijvers. En niet door politici en door politiek geïnteresseerde burgers.
Hoe is het mogelijk dat een partij die tot 2017 nog 38 zetels had in de Tweede Kamer, die daarna tweemaal het schamele aantal van 9 zetels heeft behaald, een ledenblad laat volschrijven door tekstschrijvers? Die ongetwijfeld ook nog eens uit mijn donatie worden betaald. En hoe is het mogelijk dat een partij die zo naar de kloten gaat, een blad uitbrengt waarin slechts de zelfgenoegzaamheid van de partij-elite wordt geëtaleerd? Of is dit blad een veel groter symptoom van de neergang van de PvdA?
Ik ben geen donateur van de PvdA. Ik ben lid. Nog wel.
Kom op Wim,
Schrijf eens een artikel voor het blad en ik beloof je dat ik het zal lezen.
Het blad kan er alleen maar beter van worden.
En wacht dus nog even met het (weer) opzeggen van het lidmaatschap.
Groet, Dick.
Kom op Wim, schrijf eens iets moois over het progressief oppositieakkoord dat door "onze fractie" samen met GroenLinks is uitgebracht. Het doet mij voor het eerst in mijn 40 jarig PvdA-lidmaatschap terugdenken aan het vooruitstrevende elan van Keerpunt 1972, dat uiteindelijk de basis legde voor het kabinet Den Uyl en mijn aanleiding als elfjarig jongetje was om ‘zodra ik groot ben' lid te worden van de PvdA. Laten we de fractie bedanken voor hun goede inspirerende werk op veel terreinen, dat geeft veel ook meer voldoening dan klagen over een tegenvallend partijblad.
Dag Wim, niet weer opstappen hé! Je ben als geen ander in staat om een uitdagend artikel te schrijven. Uitnodigend voor een debat. Gewoon doen.
Beste Wim Derksen,
Deze drie reacties bevestigen uw waarneming. Had u echt inhoudelijke reacties verwacht?
En nog zeer bedankt voor het interview in de NRC over het bedroevende Groningen-'beleid'. Hoewel de Rekenkamer al eerder constateerde dat het meeste geld naar adviseurs en ambtenaren is gegaan in plaats van naar waar de bewoners recht op hebben lijkt er nog weinig te veranderen. Ik ga het boekje bestellen.