Op 17 november 2021 gingen we hem halen. Voor de eerste keer zat hij in een auto. En elke hondenbezitter weet wat dat betekent. Honden worden snel wagenziek. Zeker de eerste keer. Als je pech hebt blijven ze daar lang last van houden. Maar dat merk je pas later.
Sam was zo attent om al na 200 meter rijden zijn hele maag te legen. Hij zat op schoot bij Loutje, op een grote handdoek die speciaal voor dit doel was meegenomen. Gelukkig waren we nog niet op de grote weg, we konden de auto langs de kant van het landweggetje parkeren en de kots in de berm deponeren.
Het bleek de laatste keer te zijn dat Sam wagenziek was.
Niet dat hij nooit meer in de auto heeft gekotst. Honden kotsen graag, omdat ze nu eenmaal de neiging hebben om alles in hun bek te stoppen en door te slikken. Zeker als ze jong zijn.
Ach, ook ‘s nachts komt het zo af en toe nog voor, ook nu Sam al ruim drie jaar is, dat hij zijn mand verlaat en zich schrapt zet, begint te kokhalzen en het kwakje op de grond deponeert. Zijn leed is daarna meteen geleden. Voor mij komt het leed dan pas. Meestal ligt hij wel alweer diep te slapen als ik mijn werk heb gedaan en mijn bed weer op zoek.
*
Ik realiseer me, dat het lezen van dit boek soms een stevige maag vraagt. Maar ik kan de lezer verklappen dat dat nog meer geldt voor het houden van een hond. Over de brijige hondendrollen schreef ik al, over de sokken die uit Sam’s anus moest worden getrokken begon ik al in de eerste pagina’s en nu weer al die kots. De lezer kan snel een pagina omslaan, als Baas ontkom ik er niet aan om die kots zelf op te ruimen. Bij voorkeur ‘s nachts om 3.18. Eerst met wc-papier de grote stukken, dan met een nat doekje de vochtige restanten.
Maar je went eraan. Je doet het gewoon, het is je hond en je doe het voor hem. Net zoals je de luiers van je kinderen verschoont. Ook als de diarree langs de beentjes naar beneden druipt.
*
Het was niet zo dat Loutje meteen aan ‘die hond’ gewend was. Toen Loutje en ik elkaar troffen en de liefde aan weerszijden onweerstaanbaar was, had ik een hond, Bas, en zij had nog nooit een hond gehad.
Haar zoon had zijn hele jeugd om een hond gezeurd, maar had hem nooit gekregen. Beide ouders hadden werkelijk alles voor hun kinderen over, maar een hond ging toch echt te ver. Ik weet niet waarom.
Zoon kon er later nog smakelijk om lachen. ‘Ik mocht nooit een hond, en dan krijgt Ma plotseling een nieuwe vriend en nu is hier altijd een hond!’ Gelukkig richtte dit verwijt zich op de moeder en niet op de binnendringende stiefvader. Hoewel de relatie dat zeker had kunnen hebben.
Het verhaal over Loutje en Bas suggereert ten onrechte wel meer warmte voor de hond dan er feitelijk was. Loutje had het in het begin maar moeilijk met Bas. Bas sliep ook nog eens op bed, omdat hij dat gewend was. En Baas had gezegd dat Loutje er best bij mocht, maar dat aan Bas zijn rechten niet werd getornd. Loutje liet het gebeuren, blijkbaar ook omdat ze dat bed van deze vriend wel eens wilde proberen. Of beter gezegd: deze vriend wel eens wilde proberen.
Bas van zijn kant toonde ook niet meteen veel warmte voor de nieuwe vriendin van zijn Baas. De verliefdheid van zijn Baas irriteerde hem. Was dit geen kalverliefde? Daar was Bas werkelijk te oud voor.
De eerste keer dat Loutje en Baas de Liefde bedreven, verscheurde Bas intussen haar broek. Terwijl nog niet zoveel mensen van die Liefde wisten.
*
Toch begon Bas Loutje al snel te accepteren, eerst als een te negeren feit, maar later met toenemende liefde. Ze begon er voor hem bij te horen. Natuurlijk niets kwam tussen hem en Baas, maar deze dame was best lief en mocht er ook best zijn. Als ze aan de deur verscheen werd ze steeds vriendelijker begroet.
Ook Loutje wende onverwachts snel aan Bas. Vooral omdat ze merkte dat een hond iets heel anders was dan ze altijd had gedacht. Ze had een hond altijd als een ding gezien dat veel zorg nodig had, dat moest eten en slapen en moest worden uitgelaten. En dat gewoon een beetje vies was.
Dat je met een hond contact kan hebben was haar eigenlijk geheel onbekend. Gaandeweg zag ze hoe Bas reageerde op mijn commando’s. Dat vond ze wel grappig. Maar echt boeiend vond ze het dat Bas ook leek te begrijpen wat Baas zoal de hele dag tegen hem zei.
Loutje zag dat die twee de hele dag met elkaar in gesprek waren en dat het gedrag van Bas vaak een reactie was op wat Baas had gezegd. Dat was geheel nieuw voor Loutje. ‘Begrijpt hij nu echt wat je zegt, want hij lijkt erop te reageren.’ ‘Ja, Bas begrijpt alles wat ik zeg, en reageert daar natuurlijk op.’
Maar dat kwam omdat ik Bas al zo lang kende.
Het leuke is dat je altijd moet leren hoe je hond reageert. Want elke hond reageert weer anders. Zo moet je ook elke nieuwe hond leren kennen. En moet zo’n puppy in die tijd begrijpen wat een Baas is en hoe een Baas reageert.
[Ik verleen op mijn website gastvrijheid aan de schrijver Just Ansen. Zijn boek 'Hond Sam' verschijnt hier als feuilleton. Wie de volgende afleveringen ook wil lezen, kan zich op mijn blogs abonneren (zie homepage). De vorige afleveringen zijn eenvoudig op de website terug te vinden.]