Er verandert iets op het water. Vooral sinds corona valt het me op. Je ziet meer huurboten. Vooral bij warm weer stikt het van de sloepen die voor een dagje zijn gehuurd. Ook het aantal onbestemde motorboten lijkt toe te nemen. In Friesland weet je het meteen als ze uit Langelille komen, of uit Irnsum of uit Koudum. En zeker als ze onder Duitse vlag v
Het zal in 2020 zijn geweest. We lagen in die leuke kleine passantenhaven in Grou, aan de Rjochte Grou. De Hellinghaven. Daar waar elk kwartier het pontje naar de overkant vaart. Vlak bij de jachthaven vind je Zeilmakerij Molenaar. Voor mij had een Molenaar-tuig altijd een magische klank. Als jongen zeilde ik in een Vaurien. In mijn beleving waren er toen drie grote zeilmakers. Ja, in mijn bele
52 weken geleden haalden we onze boot op uit de winterstalling. We brachten hem weer naar zijn prachtige plekje in de jachthaven van De Gaastmar. Ik schreef er een blog over dat van geluk overliep. De blog vond zijn plek in Krill, het blaadje van de vereniging van Noordkapers. Dit weekend maakten we dezelfde trip. En ik zou dezelfde blog kunnen schrijven. Veel niet-zeilers zouden denken: dat he
Elk jaar weer, als we de boot in oktober naar de winterberging brengen. Je weet dat het nu echt voorbij is. Dat je de volgende week niet meer kan varen. Het lijkt alsof je al niet meer mag genieten. Zo’n laatste dag staat vooral in het teken van de planning en van de organisatie. Eerst met de auto naar de winterberging, Reekers in Woudsend. Daarna met de streektaxi naar jachthaven Piet
Nota bene, ik ben al 68. En dan toch niet meer kunnen slapen als je om half 6 wakker wordt. Van de spanning. Omdat de boot vandaag weer in het water gaat. Ik moet nog even wachten. Tot mijn vrouw wakker is. Gelukkig kent ze eenzelfde onrust. Ze is ook vroeg wakker. Ik weet het, we hebben alle tijd, we hebben de hele dag. Maar zo voelt het niet. We springen uit bed, douchen en kleden ons snel,
Soms neemt het leven een volstrekt onverwachte wending. Vroeger had ik veel gezeild. Maar het Waarschip 730 was uiteindelijk van de hand gedaan. Het is al zo lang geleden dat ik de redenen niet meer goed kan achterhalen. Toch knaagde het al die jaren. En heimelijk droomde ik altijd van een nieuwe boot. Nee, ik droomde niet van een nieuwe boot, ik droomde van een Noordkaper. Soms zag ik er één i
