Ik observeer politiek en bestuur met grote intensiteit en ik wil mijn observaties graag delen. Vandaar die gestage stroom blogs op deze site. Als wetenschapper observeer ik van buiten af. Maar omdat ik zelf lange tijd onderdeel ben geweest van die bijzondere wereld van de overheid, voel ik me ook zeer betrokken. En dat maakt me soms ook kritisch. Ik kan slecht tegen de geheimtaal van de overheid, ik kan slecht tegen ambtenaren die elkaar eindeloos napraten. Een overheid kan alleen maar beter worden als zij zichzelf steeds blijft bevragen. Dat gebeurt vaak te weinig. En daarom probeer ik in al mijn blogs openbaar bestuur en politiek vooral te bevragen. Soms scherp, soms mild, soms door de lezer op het verkeerde been te zetten. Daarbij ben ik steeds benieuwd naar de feiten. Goed beleid begint met het helder onderscheiden van feiten en normen.

Mijn betrokkenheid bij politiek en bestuur uit zich niet alleen in blogs. Ik heb een bloeiend bedrijf van waaruit ik veel masterclasses en leergangen organiseer. Dat onderwijs bevindt zich altijd, net als mijn carrière, op het snijvlak van kennis en beleid, van wetenschap en overheid. Mijn masterclasses en leergangen worden daarom ook gevolgd door beleidsmedewerkers èn door onderzoekers. Daarnaast zit ik vaak commissies en congressen voor. Vanuit inhoudelijke deskundigheid, als onafhankelijk wetenschapper en met grote betrokkenheid bij de overheid.

In het verleden was ik hoogleraar bestuurskunde en gemeentekunde in Leiden en Rotterdam. Daarnaast was ik lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, directeur van het Ruimtelijk Planbureau (voorloper van PBL) en Chief Scientist van het Ministerie van VROM.

En oh ja, wat zijn uw hobby’s? Ik heb mijn geest vaak opgeruimd door hard te lopen. Bijna 50 marathons. Ik ben een verwoed zeiler, bergwandelaar en schaatser. Maar bovenal ben ik fagottist. Op dit moment ben ik leerling van Jos Lammerse. Bovenal ben ik gelukkig getrouwd met Marie Louise Goslings. Maar dat is dan weer geen hobby.

Als Chief Scientist, als directeur van het Ruimtelijk Planbureau en als lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid ben ik nauw bij het overheidsbeleid betrokken. Een Chief Scientist legt binnen het departement de verbinding tussen kennis en beleid, door enerzijds een actieve bijdrage te leveren aan de kennisagenda van het departement, en anderzijds de doorwerking van nieuw onderzoek en nieuwe adviezen in het beleid te bevorderen. Het RPB voorziet het beleid van een gedegen onderbouwing en agendeert nieuwe onderwerpen middels een verkenning van de (ruimtelijke) toekomst. De WRR adviseert de regering over boven-sectorale toekomstige ontwikkelingen. Bij de WRR schrijf ik onder andere het rapport Het borgen van publiek belang. Ook als voorzitter en lid van tal van commissies ben ik nauw bij de beleidsvorming in Den Haag en op het lokaal niveau betrokken.

Op 1 januari 2002 ben ik benoemd tot directeur/grondlegger van het Ruimtelijk Planbureau dat op dezelfde datum van start ging. Het RPB heeft dezelfde status als CPB en SCP. Het is onafhankelijk en werkt voor de overheid. In een periode van zes jaar heb ik een organisatie opgebouwd van ca. 75 fte. Als directeur ben ik verantwoordelijk voor het vaststellen van het werkprogramma en voor de ontwikkeling van een organisatiecultuur en –structuur die nauw aansluit bij het soort professionals dat binnen het RPB werkzaam is. Een dergelijke organisatie is bijna per definitie een platte organisatie, met een grote autonomie voor onderzoekers. Er wordt gestuurd op ‘motivatie en kwaliteit’. In de laatste jaren brengt het RPB ongeveer 25 studies en adviezen per jaar uit. In 2008 wordt het RPB met het Milieu- en Natuurplanbureau gefuseerd tot het Planbureau voor de Leefomgeving.

In de periode 1985-1989 heb ik het onderzoekscentrum Sturing en samenleving van de Rijksuniversiteit Leiden opgericht en uitgebouwd tot een centrum dat bij mijn afscheid meer dan 20 onderzoekers telde van verschillende disciplines (sociaal-wetenschappelijk en juridisch) binnen een groot aantal projecten, waarvan verschillende in internationale samenwerking. ‘Sturing en samenleving’ was een gezamenlijke onderzoekschool avant la lettre van de Faculteiten Sociale Wetenschappen en Rechtsgeleerdheid. Het is achteraf een broedplaats gebleken van vele hoogleraren. Binnen het onderzoekscentrum stond de vraag naar de sturingsmogelijkheden van de overheid in een democratische rechtstaat centraal.

Veel onderzoek dat ik in mijn wetenschappelijke carrière heb uitgevoerd is gefinancierd door departementen en gemeenten. Het onderwerp betreft aanvankelijk vooral het lokaal bestuur en het binnenlands bestuur (de verhoudingen tussen rijk, provincies en gemeenten). Later verschuift het accent naar sociale zekerheid en ruimtelijke ordening, hoewel lokaal en binnenlands bestuur altijd weer terugkeren. De publicaties verschuiven van empirisch naar reflectief. In de laatste tien jaar ligt het accent op de complexe relatie tussen kennis en beleid.

Alleen en met anderen publiceerde ik meer dan 30 wetenschappelijke boeken. Het aantal wetenschappelijke artikelen en overige publicaties loopt in de honderden. Daaronder veel columns in kranten en tijdschriften.