Ik word ouder. Ja, natuurlijk ben ik nog heel jong van geest, droom ik nog steeds over mijn vijftigste marathon, ben ik net een nieuwe opleiding gestart, en vat ik nog altijd mijn hele leven in schema’s. Maar toch, ik word ouder. Ik zal geen verdere bewijzen aandragen. Het is niet goed voor mijn geestesgesteldheid om al mijn kwalen en klachten hier breed uit te meten. Bovendien word je echt oud
Ik leerde Frida Vogels kennen als romanpersoon. Ze stond model voor Henriëtte Fagel uit Bij nader inzien van J.J. Voskuil. Zoals Han Voskuil zelf model stond voor Maarten Koning in zijn eigen roman. Henriette kreeg een ‘gezicht’ in de TV-serie die op Bij nader inzien was gebaseerd. Later zou Frida Vogels terugkeren in Het Bureau van Voskuil. We
Het is een vaak misbruikt woord, het woord ‘vriend’. Sommige mensen gebruiken het woord te pas en te onpas. Iedereen die ze ooit een hand hebben gedrukt noemen ze al ‘vriend’. Ik weet: dat kan soms heel functioneel zijn, bijvoorbeeld als je iets wilt bij ‘vrienden’ van dat soort ‘vrienden’. Je vrienden zijn dan slechts een ander woord voor je ‘netwerk’. Of nog scherper geformuleerd: als twee me
Soms is het niet zo handig om een blog te schrijven. Ik heb me aangemeld voor de Schrijversvakschool en ben nog niet aangenomen. En toch ga ik nu al over literatuur schrijven. En dan ook nog over de grootste vraag in dit kader: ‘wat is literatuur?’ Onhandig omdat mijn antwoord reden kan zijn voor de genoemde school om me af te wijzen. En pretentieus. Maar ach, met deze inleiding moet het missch
Eerder schreef ik hier al over de dagboeken van J.J. Voskuil die momenteel door Van Oorschot worden uitgegeven. Mijn oordeel was blijkbaar zo helder dat meteen iemand mij bedankte: ‘Godzijdank hoef ik ze dus niet weer allemaal te lezen.’ Het was inderdaad in bepaalde kringen in de jaren 90 een must om Het Bureau van Voskuil te lezen. Het was allemaal zo levensecht dat veel mens
In de jaren 90 waren ze een hype, de zeven delen van Het Bureau van J.J. Voskuil. De echte liefhebbers kenden Voskuil al van Bij nader inzien, een roman over zijn studententijd. Bij nader inzien bleken al die studentenvriendschappen heel weinig tot niets voor te stellen. Die treurigheid vormde al evenzeer het thema van Het Bureau: al die collega’s waar je zovele jaren
