Honden hebben een uniek, eigen karakter. De tijd dat biologen dachten dat mensen zich van alle andere dieren onderscheiden door hun zelfbewustzijn en dat het gedrag van dieren niet veel meer was dan een verzameling reflexen, is al lang voorbij. Honden weten dondersgoed dat ze er zijn, en maken heel zelfbewust keuzes in hun leven. Nee, honden l
Sommige honden slapen in een bench. Ik haat benches. En Sam haat benches, maar dat komt nog. Benches zijn kooien, waarin je je hond kan opsluiten, ‘s nachts om te slapen en overdag als hij vervelend is. Maar mensen vergeten dat honden van zichzelf niet vervelend zijn, honden zijn vervelend als ze niet goed zijn opgevoed of als hun baas te weinig tijd voor ze heeft.
Intussen waren Baas en Loutje het niet in alles eens. Loutje had bewondering, en sprak dat ook liefdevol uit, voor het dapper naleven van de afspraak ‘Baas ruimt alles op.’ Zelfs die drol tussen mijn teen heb ik zelf opgeruimd. Knuffelen met Sam deden we allebei. Maar over één ding hadden we geen duidelijke afspraak gemaakt: ‘Waar slaapt Sam?’
Het was op 17 november 2021 een hele lange rit in de auto voor de kleine Sam voordat hij aankwam in de Emmalaan in Oegstgeest. De lezer ziet het al voor zich: een jaren-dertig-huis in het Oranjepark in een kakdorp. Ook voor deze kak moet je soms een sterke maag hebben. Sam kwam uit het buitengebied van Grootegast, in het dorp zelf was hij nog
Hans Warren, de Zeeuwse dichter en literatuurcriticus werd vooral bekend door zijn Geheim Dagboek, in 23 delen gepubliceerd. Het dagboek beslaat de periode 1942 tot 2001, het jaar van zijn dood. Mario Molegraaf schreef onlangs over hem een biografie, een vuistdik boek, helaas zonder veel structuur. Je hoeft de Warren-kenners niet te vertellen wie Molegraaf is. Mario Molegraaf w
Waarom maakt schrijven gelukkig. Waarom maakt het schrijven van een roman, van een verhaal of van een gedicht gelukkig? Sinds een jaar waag ik me eraan. Het laatste half jaar als student aan de Schrijversvakschool. En ja, ik geniet bijna elke dag van dat schrijven. Maar waarom? Ik word gelukkig als er uit het niets mooie zinnen ontstaan. Mooie zinnen ontstaan in een roes, in een vloeien
Op 17 november 2021 gingen we hem halen. Voor de eerste keer zat hij in een auto. En elke hondenbezitter weet wat dat betekent. Honden worden snel wagenziek. Zeker de eerste keer. Als je pech hebt blijven ze daar lang last van houden. Maar dat merk je pas later. Sam was zo attent om al na 200 meter rijden zijn hele maag te legen. Hij zat op schoot bij Loutje, op een grote handdoek die s
Als altijd kwam hij die ochtend als eerste aan bij hun repetitieruimte. Dat rare zaaltje, dat kille zaaltje, dat rommelige zaaltje, waar ze zoveel hadden meegemaakt, dat ze niet meer zagen dat het rommelig was en niet meer voelden dat het er eigenlijk altijd te koud was. Een ruimte zonder ramen. Tegen de wanden stonden een paar stoelen. In het midden stond een tafel. Aan het plafond hing een pe
Opvallend is Sam’s nieuwsgierigheid. Hoe vaak blijft hij op straat wel niet staan omdat hij iemand ziet die hij nog niet eerder heeft ontmoet? Hoe vaak blijft hij wel niet staan omdat er een bestelbus in de straat wordt geparkeerd? ‘Wat zijn die mensen aan het doen, Baas?’ Toen hij bij ons kwam, had hij binnen een week met de hele stra
Van sommige boeken kan ik heel gelukkig worden. Andere leg ik na 100 pagina’s weer terzijde, als ik die 100 pagina’s al haal. Iedereen zal dat herkennen (behalve de mensen die zich niet toestaan om een boek niet uit te lezen). Maar waarom maakt het ene boek wel gelukkig, en kom ik het andere niet door. Laat ik me beperken tot fictie. Wanneer word ik gelukkig en wanneer niet?
Sinds een half jaar ga ik weer naar school. Ik wil schrijver worden. En daarvoor bestaat een gedegen opleiding. De Schrijversvakschool. Les wordt gegeven in een oud pand aan de Herengracht in Amsterdam. Ons klasje telt negen studenten. We hebben twee avonden in de week les. En nu ik dit gezegd heb, probeer ik krampachtig schrijffouten te voorkomen. Mijn fouten stralen nu eenmaal af op mijn scho
Het streelt de trots van de Baas, als voor de zoveelste keer iemand zegt dat Sam zo’n mooie hond is. Kinderen zijn daarin nog schattiger: ‘Oh meneer, wat is dat een mooie hond!’ Dromerig verliefd blijft het kleine meisje staan kijken. Mensen die iets meer verstand hebben van honden, weten dat het een Zwitserse Sennenhund is, voor het drijven v
Vroeger deed ik iets in de wetenschap van het lokaal bestuur. Als mensen cynisch wilden zijn, zeiden ze dat de lokale politiek alleen over lantaarnpalen ging én over hondenpoep. Toen waarschijnlijk nog zonder tussen-n. Het grappige is dat dit soort cynische opmerkingen nog steeds zullen worden gemaakt, maar niet meer over hondenpoep. Omdat wij
Dit schreef ik toen Bas dood was: ‘Wat was hij schattig die eerste dagen en maanden. Hij was geboren in een koeienstal achterin Friesland. Zijn kleine lijfje, zeven weken oud, stonk een uur in de wind. De eerste dag viel hij van de bank. Hij piepte even heel zacht. Maar stond dapper weer op. Ook toen al was Bas een dapper ventje.
Waarom kunnen honden van hetzelfde ras zo verschillend zijn? Laten we voor het gemak even vergeten dat Sam geen echte rashond is, en Bas geen echte rashond was. En dat Bas vijf kilo zwaarder woog. Bas was echt een andere hond. Ik ben geen hondenpsycholoog. Ja, dat beroep bestaat echt. Ik weet wel dat honden in hun eerste weken moeten worden ge
