Vorige maand heb ik mij negatief uitgelaten. Over de overheid. Het werd mijn meest gelezen blog ooit. Blijkbaar raakte ik ergens een snaar. De kern van mijn blog: de overheid is eerst gaan geloven dat ze een bedrijf is, en is zich er vervolgens naar gedragen.  En zo werden wij meer klant dan burger.  T

Als een politicus sterk afwijkende standpunten vertolkt, is het verwijt van fact-free politics vaak niet ver weg. Dat het hem of haar helemaal niet meer zou gaan om de feiten, maar alleen om het achterna hollen van de eigen ideeën. Ofwel: dat hij of zij helemaal fout zit. Toch zouden we die term fact-free politics niet meer moeten gebruiken. Het is namelijk vooral een frame waarmee je duidelijk

  Sam wordt donderdag 1 jaar. Hij krijgt geen biefstuk, maar wel een rode zakdoek aan zijn halsband. Voor één dag. We zullen de hele dag lieve woordjes tegen hem zeggen. Geen lekkernijen. Deze hond wordt niet verwend en bedelt niet. Hoe lief hij ook is.

Terwijl Mark Rutte ergens een taartje eet omdat hij te lang is aangebleven, stapelen de problemen zich op. Oorlog in Oekraïne, inflatie, boeren, klimaat, wonen, noem maar op. Over die problemen wil ik het nu niet hebben. Want ik maak me uiteindelijk nog meer zorgen om een onderliggend probleem: het functioneren van de overheid. Als de overheid ondermaats functioneert kunnen we het vergeten dat

De Raad voor het Openbaar Bestuur heeft de coronacrisis terecht aangegrepen voor een debat over de “spanningsvolle” relatie tussen overheidsbeleid en kennis. Vooreerst is een bundel essays verschenen. Een bundel kan verrijkend zijn, afhankelijk van het niveau van de individuele bijdragen, maar een bundel geeft geen richting. Er ontbreekt een concreet advies. Ik hoop dat de RoB

De gemeenteraadsverkiezingen liggen al maanden achter ons, en nog zijn lang niet overal de nieuwe colleges van Burgemeester en Wethouders (B&W) geformeerd. En waar men wel al zo ver is, heeft het ook meestal maanden geduurd.  Inderdaad, de vorming van het kabinet (Rutte 4) heeft nog langer geduurd. Maar dat lijkt me een slecht argument. De lang

Rijkswaterstaat, een onderdeel van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat beheert het autowegennet. ProRail, een privaat bedrijf, beheert het spoorwegennet. De inrichting van de staat is inderdaad niet altijd meteen te begrijpen. Deze inconsistentie ontstond in de jaren 90, toen NS en ProRail werden gesplitst. In de neoliberale geest van die tijd werd het beheer van de sporen voortaan

De Arbeidsinspectie velde een snoeihard oordeel over de arbeidsmigratie. De kranten schreven er even over. In de politiek leek het geen item. En toen was het onderwerp alweer verdwenen. Dat is jammer, en onterecht. Dat politici er liever niet over spraken was niet zo verrassend. Extreem-rechts kaapt al jaren het onderwerp ‘migratie’. Vooral links is daardoor in een kramp verzeild geraak

En ja hoor, ADO verloor weer eens een belangrijke wedstrijd en er waren weer rellen. Vier agenten gewond, zeven mensen werden aangehouden. De media kunnen er geen genoeg van krijgen. En bestuurders staan in de rij om te zeggen dat ze geen enkel begrip kunnen opbrengen voor het wangedrag van de “zogenaamde supporters”.  Wat zou het toch goed zij